Ὁ λαὸς μας ἀπὸ τὸ 1922 ζεῖ ἕναν τεράστιο ἐφιάλτη, παραπαίει ἀνάμεσα στὴν ἀμφισβήτησι τῶν πάντων καὶ τὸν μηδενισμό. Ἡ καταστροφὴ τοῦ 1922, τὸ σπάσιμο τῶν φτερῶν τῆς Ἑλληνικῆς Αὐτοκρατορίας, τὸ χαμένο ὅραμα τῆς Μεγάλης Ἰδέας, ἔκαμαν τὸν λαὸ μας μιὰ ῥάτσα χωρὶς ὄνειρα, μιὰ ῥάτσα δίχως πόθους, μιὰ ῥάτσα νεκροζώντανη, χωρὶς ἐμπιστοσύνη στὸν ἑυτὸ της, χωρὶς πίστι στὸ μέλλον της.
Ἀποτέλεσμα αὐτῆς ἀκριβῶς τῆς ἐθνικῆς ἀπογοητεύσεως ἦταν ἡ ἅλωσις
τῆς λαϊκῆς ψυχῆς ἀπὸ διάφορα πολιτικὰ καὶ πνευματικὰ ῥεύματα, προορισμένα γιὰ ἀνθρώπους
χωρὶς μέλλον, προορισμένα γιὰ ἀνθρώπους κουρασμένους ὰπὸ τὴ ζωή, χωρὶς
φιλοδοξίες, χωρὶς ἡρωϊσμὸ καὶ μεγαλεῖο στὶς προσδοκίες τους. Φιλελευθερισμός,
μπολσεβικισμός, δημοκρατία, σοσιαλισμός, <<ἐλευθερία>>, <<ἰσότης>>,
<<δικαιοσύνη>>, οἰκονομικὴ εὐημερία καὶ καλοπέραση, ἰδοὺ τὰ νέα ἰδανικὰ
τοῦ λαοῦ μας, ποὺ δὲν ὀνειρεύεται πιὰ μιὰ Μεγάλη Πατρίδα, ἀλλὰ ἕνα μικρὸ καὶ εἰρηνικὸ
κενοτάφιο, ποὺ δὲν ὀνειρεύεται πιὰ Τιμὴ
καὶ Δόξα, ἀλλὰ εὐημερία, εἰρήνη καὶ καλοπέραση. Ὅμως μόνον ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχουν
τάφοι, ὑπάρχει καὶ πραγματικὴ Ἀνάστασι γράφει κάπου ὁ Φρειδερίκος Νίτσε.
Ἐμπρὸς λοιπόν, ἀνάμεσα ἀπὸ τὰ πνευματικὰ καὶ ψυχικὰ ἐρείπια αὐτῆς
τῆς κουρασμένης πολιτείας ἂς σηκώσουμε τὶς Σημαῖες μας, ἂς σαλπίσουμε τὸν ῥυθμὸ τῶν ὀνείρων μας, ἂς
ποδοπατήσουμε τὰ ψεύτικα ἰδανικὰ τῶν καιρῶν μας. Ἐμπρὸς λοιπόν, ἀνάμεσα ἀπὸ τὰ
ψεύτικα καὶ ἐφιαλτικὰ χαμόγελα τῶν ζωντανῶν νεκρῶν αὐτῆς τῆς Πολιτείας, ἂς ἀντηχήση
ἡ ἰαχὴ μας: <<Σημαῖες ψηλά!>> Σημαῖες ἱερὲς γεμάτες ὄνειρα καὶ
πόθους, μπαρούτι καὶ αἷμα, σφαῖρες καὶ δάκρυα, Σημαῖες φερμένες ἀπὸ τὸ Ἀφιὸν
Καραχισὰρ καὶ τοὺς Ἁγίους Σαράντα, ἀπὸ τὸ Μπιζάνι καὶ τὸν Σαραντάπορο ἀπὸ τὸν
Πόντο καὶ τὴν Ἰωνία, ἀπὸ τὴν Κύπρο καὶ τὴν Ρωμυλία.
Μὲ αὐτὲς τὶς Σημαῖες μπροστὰ σὰν σύμβολα ἱερά, σὰν
θεματοφύλακες ἅγιους τῶν προσδοκιῶν μας, ἂς ἀγωνισθοῦμε γιὰ τὴν ὁριστικὴ
συντριβὴ τοῦ μπολσεβικισμοῦ καὶ τῶν συνοδοιπόρων του.
Ἂς ἀγωνισθοῦμε γιὰ τὴν
ὁριστικὴ συντριβὴ τῆς κεφαλαιοκρατίας καὶ τῶν ἑβραίων πατρώνων τῆς σημερινῆς
διαφθορᾶς.
Ἂς ἀγωνισθοῦμε γιὰ μιὰ ΝΕΑ ἙΛΛΑΔΑ γιὰ τὴν ἘΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ἙΛΛΑΔΑ τῶν νέων
Καιρῶν!
* * *
