Εισαγωγή
Το
παρόν άρθρο δεν έχει σκοπό να <<χαϊδέψει αυτιά>>. Το παρόν άρθρο θέλει να δώσει
μια γροθιά στο κοινωνικοπολιτικό κατεστημένο της Ελλάδος, σε όλους αυτούς όπου
εις το όνομα της Πατρίδος εγκληματούν, και προς όλους τους ταπεινούς πανύβλακες
που τους ακολουθούν. Αλλά κυρίως το παρόν άρθρο απευθύνεται σε νεολαίους Έλληνες,
όπου τολμούν σε έναν κόσμο ερειπίων και παρακμής, να κάνουν τα πρώτα βήματα
τους στον κόσμο των ιδεολογιών και των σκέψεων.
Παρακολουθούμε
τις τελευταίες μέρες λοιπόν, χάριν της προδοτικής <<Συμφωνίας των Πρεσπών>> μια
εντατικοποίησι των συζητήσεων, σχετικώς με το μεγάλο δίλημμα του να είναι κάποιος <<ακραίος Εθνικιστής>>, ή ένας <<καθώς πρέπει πατριώτης>>. Το δίλημμά αυτό και φυσικά
δεν υφίσταται, και είναι κάτι το εντέχνως φτιαχτό, εκπορευόμενο από σκοτεινούς κύκλους
ανθρώπων, όπου σίγουρα δεν θέλουν το καλό της Πατρίδος μας. Για να κατανοήσουμε
όμως τη φύσιν του διλήμματος αυτού, θα πρέπει πρώτα να αναλύσουμε τις δυο έννοιες
που διαπραγματεύεται, δηλαδή την έννοια του Εθνικισμού και την έννοια του πατριωτισμού.
Τι είναι ο Εθνικισμός;
Ο
Εθνικισμός είναι η προάσπισις του Έθνους, και κυρίως ο αδιάκοπος και λυσσαλέος Αγών
για τη διατήρηση της υποστάσεως του. Η διατήρησις της υποστάσεως έχει να κάνει αρχικώς
με τη διατήρηση της φυλετικής μορφής, έπειτα της γλωσσολογικής, και τέλος της θρησκευτικής.
Η σειρά των εννοιών δεν είναι τυχαία. Για να υφίσταται έθνος πρέπει να υφίσταται
φυλετική ομοιογένεια, αν λείψει η παρούσα προϋπόθεσίς δεν ομιλούμε για έθνος, αλλά
για ένα συνονθύλευμα ανθρώπων. Όπως γίνεται αντιληπτό το έθνος κατοικεί σε μια πατρίδα.
Είναι φυσικό λοιπόν το έθνος να προασπίζεται την πατρίδα αυτήν, και να μάχεται
δια την ακεραιότητα της. Έτσι θα λέγαμε ότι η έννοια του πατριωτισμού είναι ένα
παρακλάδι του Εθνικισμού, καθώς ακόμα και χωρίς πατρίδα μπορεί να υπάρξει έθνος,
ή μπορεί να υπάρξει έθνος σε άλλη πατρίδα.
Ελληνόπουλα της Χρυσής Αυγής
κρατώντας με περηφάνια και δυναμισμό τις Ελληνικές Σημαίες.
Ο
Εθνικισμός πάνω από όλα όμως ξεχωρίζει για τη μαχητικά και την επαναστατικότητα
του. Ναι, ο Εθνικιστής είναι επαναστάτης, καθώς η επανάστασις είναι μια έννοια όπου
κατά Έβολα αποσκοπεί στην επανεκκίνηση των πραγμάτων στο αρχικό τους στάδιο,
όταν αυτά τείνουν να απομακρυνθούν από αυτό. Τα μέσα όπου χρησιμοποιεί ο Εθνικισμός
για να κάνει πολιτική είναι δυναμικά, μαχητικά, επαναστατικά, και διέπονται
συνδυαστικά έκαστος με ένα πνεύμα αυταπαρνήσεως, και καταβαραθρώσεως κάθε οικονομικής
προσδοκίας εξ αυτών. Ποτέ το Εθνικιστικό Κίνημα δεν θα υποσχεθεί ρουσφέτια,
θεσούλες, και μίζες, σε κάποιον Έλληνα για να το ακολουθήσει. Καθώς τότε πολύ
απλώς δεν θα είναι Εθνικιστικό Κίνημα αλλά κάτι άλλο. Άγνωστο, άσχημο, μίζερο
και συνάμα προδοτικό.
Τι είναι ο πατριωτισμός;
Ο
πατριωτισμός είναι μια γενική έννοια αφηρημένη υιοθετούμενη συχνώς υπό διαφόρων
ετερόκλητων ιδεολογιών. Πάραυτα, αναφέρεται απλώς ως προς κάποια πατρίδα με τα τωρινά
χρονικά δεδομένα συνόρων, μια πατρίδα κατοικημένη από το οποιονδήποτε έθνος.
Για τον Έλληνα πατριώτη πατρίδα είναι απλώς μια γη όπου κατοικεί, και όταν θα έρθει
η ώρα θα την υπερασπιστεί ο Ελληνικός Στρατός, όσο αυτός θα βρίσκεται εις την
ασφάλεια του σπιτιού του παρακολουθώντας τα νέα εκ του διαδικτύου. Θεωρεί ότι εκτός
τον συνόρων της πατρίδας του, δεν υπάρχουν άλλοι Έλληνες. Δεν υπάρχουν Έλληνες
π.χ. εις τη Βόρειο Ήπειρο, γιατί πολύ απλά είναι σήμερα εντός του Αλβανικού
κράτος, δεν υπάρχουν Έλληνες εις την Κύπρο, διότι η Κύπρος είναι μια ξεχωριστή κρατική
οντότητα. Για τον πατριώτη ένας Έλληνας
εκ της Βορείου Ηπείρου όπου έχει αλβανική ταυτότητα είναι Αλβανός, και ένας Αλβανός
όπου διαμένει στην Ελλάδα και έχει ελληνική ταυτότητα είναι Έλληνας! Τόσο απλά! Τα χαρτιά δηλαδή κάνουν τον άνθρωπο,
και όχι ο άνθρωπος τα χαρτιά! Έλληνας γίνεται κάποιος και δεν γεννιέται, έτσι
μας λένε. Και ο οποιασδήποτε θέλει να γίνει Έλληνας, απλά μπορεί.
‘’Ελληνίδα’’
πατριώτισσα με την Ελληνική Σημαία σε ρόλο ισλαμικού τουρμπανίου.
Στενά
συνδεδεμένος με το κράτος, πιστεύει ακράδαντα σε αυτό, ασχέτως αν το κράτος κυβερνάται
από ληστές και λωποδύτες εδώ και χρόνια, για τον Έλληνα πατριώτη είναι το μέγιστο
όλων! Μη επαναστάτης και ατομιστής, θα λέγαμε ότι ο Έλληνας πατριώτης είναι και
αυτός μια από τις μορφές της αστικής τάξεως, εκπροσωπώντας επαξίως τον ρόλο του
νεοραγιά, με έντονα ορθολογιστικά και οικονομίστικα ένστικτα. Επίσης, είναι έντονα
προγολάγνος, υπό την έννοια ότι ξέρει να επικαλείται συχνώς τους ενδόξους προγόνους
του, ασχέτως αν έχει τελείως διαφορετικές απόψεις με τις προσωπικότητες όπου
επικαλείται. Παρόλο αυτό οι επικλήσεις του μένουν μόνο εις τα λόγια, και οι
πράξεις που θα έπρεπε να ακολουθήσουν των επικλήσεων, <<πάνε περίπατο>>.
Μερικά γεγονότα για
τον πατριωτισμό
Εν
τη Θεσσαλονίκη, κατά το μεγάλο συλλαλητήριο στις 21/1/2018 για τη Μακεδονία
μας, τη Μακεδονία μας όπου κάποτε δεν άνηκε στο Ελληνικό κράτος, και συνάμα για
τους πατριώτες δεν ήταν τότε ελληνική, κάποιοι δεκάδες θρασύδειλοι
καθοδηγούμενοι από μικροκομματικά συμφέροντα μπατριώτες, χτύπησαν μια μικρή ομάδα
από Ελληνόπουλα, για τον λόγο ότι κρατούσαν Ελληνικές Σημαίες που για ιστό είχαν
ένα στιβαρό ξύλινο κοντάρι, και όχι κάποιοι πλαστικό λικνιζόμενο, για να λικνίζεται
η Ελληνική Σημαία ως σαν γιουσουφάκι σε τουρκικό χαρέμι. Αυτοί είναι οι Έλληνες
μπατριώτες! Δειλά ανθρωπάκια όπου θέλουν να καταντήσουν τον πατριωτισμό κάτι ξεχωριστό
του Εθνικισμού, καθιστώντας τον περίγελο του κόσμου, γραφικό και ανήμπορο εις το
να αντιμετωπίσει τους εχθρούς του Έθνους, Έλληνες και ξένους. Ενώ δεν μπορούν
να κατανοήσουν οι πανύβλακες πως ότι όχι μόνον δεν είναι κάτι το ξεχωριστό, αλλά
είναι απλώς ένα μη αποσπώμενο κομμάτι του Ελληνικού Εθνικισμού. Επικαλούνται τα
κτήνη και τον Παύλο Μελά, ξεχνώντας πως ο Παύλος Μελάς ήταν μαχητής επαναστάτης,
και όχι ειρηνοποιός ραγιάς όπως αυτοί.
Ποιοι λένε ότι ο Εθνικισμός
είναι το απόλυτο κακό
Νεολαίοι
Έλληνες, εάν ο Εθνικισμός είναι το απόλυτο κακό της εποχής μας, πρέπει να σκεφτούμε
από ποιους θεωρείται έτσι. Καθώς μην ξεχνάμε ότι οι εννοείς καλό-κακό είναι υποκειμενικές,
και υπόκεινται στην κρίση του κάθε ένας να αξιολογήσει, και συνάμα ταξινομήσει
κάθε γεγονός ως καλό ή κακό. Αν δηλαδή για τους μπολσεβίκους προδότες η εκχώρησις
της Μακεδονίας μας στους κομιτατζήδες είναι κάτι καλό, τότε σίγουρα για κάποιον
σκεπτόμενο Έλληνα Εθνικιστή αυτό είναι κάτι κακό. Αυτοί οι μπολσεβίκοι αποκαλούν
τον Εθνικισμό ως κάτι το κακό, και μάλιστα επικαλούνται και τον πατριωτισμό για
τα εγκλήματα τους! Κάτι τέτοια ανθρωποειδή είναι που κατηγορούν τον Εθνικισμό.
Ας είναι τότε λοιπόν. Αφήστε την κάθε κυράτσα και τον κάθε κακομοίρη να σας
κατηγορήσει. Αφήστε αυτούς όπου μια ζωή ψήφιζαν τους ληστές και τους απατεώνες,
και τώρα ξαφνικά θυμήθηκαν την Πατρίδα επειδή άδειασε το στομάχι τους. Αυτούς
που μια ζωή φρόντιζαν για τη βόλεψη τους, αυτούς όπου όταν το 1974, τότε που η
Κύπρος μας (που δεν είναι ελληνική για τους πατριώτες σύμφωνα με τη θεωρία του πατριωτισμού)
έπεφτε στα βρωμερά χέρια των τούρκων, ήταν στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος
και με κεράκια στα χέρια υποδεχόντουσαν τον δημοκράτη υπερσωτήρα Καραμάν-Αλί.
Τιμή μας η Πίστις
στο Έθνος!
Σε
όλους αυτούς Έλληνες νεολαίοι, απαντήστε με μια φωνή: Τιμή μας η Πίστις στο
Έθνος! Τιμή μας να είμαστε ακραίοι, διότι
πάντα οι ακραίοι προοδεύουν σε αυτόν τον κόσμο, οι πιο αποφασισμένοι, οι πιο προσηλωμένοι σε έναν σκοπό. Μια χούφτα
ακραίων λύτρωσε την Ελλάδας μας από τους σιχαμερούς οθωμανούς-τούρκους, όταν
και τότε οι <<καθώς πρέπει>> ήταν στα σπίτια τους κλεισμένοι, φοβισμένοι. Μια χούφτα
ακραίων λύτρωσε και το 1944 την Αθηνά από τους μοχθηρούς αιμοσταγείς κόκκινους διαβόλους,
όταν για ακόμα μια φορά οι <<καθώς πρέπει>> ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους.
Και πέρα οπό όλα τα εθνικά ζητήματα, οι πιο ακραίοι προόδευσαν. Ποιος μεγάλος
επιστήμονας δεν ήταν ακραίος σε αυτό που έκανε; Ποιος μεγάλος μουσικοσυνθέτης;
Ποια μεγάλη προσωπικότης αυτού του κόσμου γενικώς; Αν είναι να κάνουμε κάτι για
την Ελλάδα μας, ας το κάνουμε σωστά, ας το κάνουμε ακραία Εθνικιστικά!
Ζήτω Ο Εθνικισμός
Μάξιμος Ιωαννίδης