Ἀγαπητοὶ Συναγωνιστὲς καὶ ἀναγνώστες, ἔπειτα ἐκ μιᾶς μακρᾶς περιόδου ἄτυπης ἀναστολῆς λειτουργίας τοῦ ἱστολογίου, ἐπιστρέφω ἐν τῷ παρόντι.
Πραγματικῶς, δὲν ἔχει μεγάλη ὠφελιμότης νὰ ἀναλύσω διεξοδικῶς τὰ γεγονότα τῶν τελευταίων μηνῶν. Διότι ὅλα αὐτὰ ὅπου ὑφιστάμεθα σήμερα, εἶναι τὰ φυσικὰ ἐπακόλουθα ἐκ τῆς καπιταλιστικῆς πορεῖας ὅπου πεῖρε ὁ κόσμος μας τελικῶς, πρὶν περίπου μισὸ αἰῶνα. Μιᾶς πορεῖας, μὲ τελικὸ σταθμὸ τὴν αὐτοκαστροφή!
Ὅλα τὰ δεδομένα δείχνουν πὼς μετὰ τὴν μεγάλη αὐτοκαστροφὴ τοῦ καπιταλιστικοῦ συστήματος -κατὰ ἄλλους: <<Μεγάλη επανεκκίνησις>>- ὁδεύουμε πρὸς μία νέα μορφὴ καπιταλισμοῦ, προϊὸν μίξεως μὲ κομμουνισμό. Καὶ αὐτὰ τὰ δύο, μὲ ''ἀρκετὲς δόσεις'' οὐμανισμοῦ, ἑνὸς ἰδιοτύπου οἰκολογισμοῦ, καὶ τέλος φουταριστικοῦ παραλογισμοῦ, (τεχνοκρατία) -ὅπου ἀγγίζει τὰ ὅρια πολλὲς φορὲς τῆς γελοιότητος.
Ἡ μίξις ὅμως αὐτή, φθάνει μέχρι τὰ έσχατα σημεία διαστροφῆς, ὅπως: μείωσις ἀνθρωπίνου πληθυσμοῦ -κατὰ προτίμηση τοῦ λευκοῦ- εἰς τὸ ὄνομα τοῦ περιβάλλοντος (οἰκολογισμὸς), τῶν φτωχῶν πεινασμένων τῆς Ἀφρικῆς διότι πρέπει νὰ ἐπαρκοῦν τὰ τρόφιμα γιὰ ὅλους (οὐμανισμός). Ἔτσι καὶ ἀλλιῶς ἡ μείωσις μιᾶς μεγάλης μᾶζας τοῦ πληθυσμοῦ πρέπει νὰ ἐπιτευχθεῖ, ἀφοῦ εἶναι τὸ ἐπακόλουθα τῆς ἱστορικῆς ἀντικαστάσεως πολλῶν θέσεων ἐργασίας λόγω τῶν μηχανῶν -ὅπως περιγράφει καὶ ὁ Μάρξ στὸ <<Κεφάλαιο>> του. (ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ: στὸν καπιταλισμὸ ὁ στόχος εἶναι ἡ συσσώρευσις κεφαλαίων, μὲ οἱοδήποτε''ἠθικὸ'' κόστος).
Καὶ μείξεως ἀνθρώπου καὶ μηχανῆς. Ἤτοι; δημιουργία τοῦ <<μετά-ἀνθρώπου>> -καμμία σχέσις μὲ τὸν Νιτσεϊκὸ ὑπεράνθρωπο. Ἑνὸς δηλαδὴ κακόμοιρου εὐνούχου -κυριλεκτικῶς ἀφοῦ τοὺς ἐνοχλεῖ μέχρι καὶ τὸ ἀνθρώπινο φύλο-, πρόθυμου δούλου πλήρως, ἀλλὰ καὶ μηχανικῶς ἐλεγχομένου πλέον!
Μὲ τὴ σημερινὴ ἄρχουσα τάξις τοῦ καπιταλισμοῦ (κυρίως: τραπεζίτες καὶ τεχνολόγοι) νὰ ἀφρίζει ἐκ τῆς λύσσας της -περὶ τῆς ἐπιτεύξεως τῶν προαναφερομένων-, <<τεντῶνει τὸ σχοινὶ>> τόσο οὕτως ὧστε εἶναι ἔτοιμο νὰ σχισθεῖ, ἡ πρώτη ἀπάντησις τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ πρέπει νὰ δοθεῖ ἀμέσως! Καὶ ποῦ; ὅλοι ξέρουμε τὴν ἀπάντηση...
Στοὺς δρόμους λοιπὸν ἀκόμα μιᾶ φορὰ διὰ ἀγὼν Λαϊκὸ καὶ Ἐθνικό. Ὅπως ἔπραξαν πρὸ διακοσίων ἐτῶν οἱ Προγόνοι μας, ἀγωνιζόμενοι κατὰ ξένης τυρανικῆς ἐξουσίας –κάθε ὅλα ἴδια καὶ μὴ ἕλληνικη μὲ τὴ σημερινή!
Αλλά στην καπιταλιστική κοινωνία, υπάρχει ένας δεδομένος κανόνας. Το σταθερό κι αέναο στριφογύρισμα των νόμων της αξίας, στην αγορά. Μια κυκλική πορεία δηλαδή της προσφοράς και των τιμών. Τούτη η πορεία, έχει ένα σχετικά σταθερό σημείο εκκίνησης. Η τροχιά της είναι κι ανελικτική και κατηφορική. Ξεκινάει απ' το ιδεατό σημείο Α' κι εκμεταλλευόμενη το όποιο παρθένο έδαφος, ως προς το προϊόν που πλασάρεται, φτάνει στο θεμιτό ζενίθ, που είναι ικανή να διαθέτει η αγορά. Στο ψηλότερο δηλαδή σημείο του κύκλου. Από κει και πέρα όμως, ο κορεσμός κι η υπερπροσφορά, οδηγούν μέσω της κατηφορικής πλευράς του κύκλου, στο αρχικό σημείο εκκίνησης. Το σημείο Α΄ και δώστου πάλι απ΄ την αρχή. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται συνεχώς. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι απ΄ την κορφή στο σημείο Α΄, κάποιοι πρέπει να λείψουν απ΄ τη μέση, προκειμένου να παρθενοποιηθεί το έδαφος. Επιτρέποντας έτσι το νέο ξεκίνημα του μαγκανοπήγαδου. Κάποιοι πρέπει να χρεοκοπήσουν, για να αποσυμφορηθεί ο χώρος της αγοράς.
Νικόλοας Βεργίδης
Εκ του πονήματος του <<Αδόλφος Χίτλερ Και
Εθνικοσοσιαλισμός>> (έργον όπου αναμφισβητήτως σας εφιστώ την
προσοχή σας προς ανάγνωση), Σελίς 55.